Research
'Andreas Schleicher (1): ‘Het is hoog tijd om te gaan denken in meervoudige intelligentie en in meervoudig talent’
Veel uitdaging in onszelf leren kennen voelen we bijna niet op 16/17 jarige leeftijd, er gebeurt zoveel om ons heen waar onze aandacht naartoe gaat. Social media, je vrienden of liefde. Jezelf leren kennen voelt als iets dat nog wel komt en toch moet je al een keuze gaan maken waarmee je je loopbaan een startschot geeft.
Jezelf leren kennen is een heel belangrijk deel in je ontwikkeling en daardoor ook in je studiekeuze. Natuurlijk zijn we ons er ook van bewust dat er aan een bepaalde maatstaaf moet worden voldaan om een diploma te halen, maar waarom kan dat niet hand in hand gaan met jezelf beter leren kennen? Wat zijn de momenten die ik aan kan pakken tijdens dit traject waarbij er een reflectie moment kan ontstaan?
Samenvatting
Tijdens mijn onderzoek ben ik tegen heel veel dingen aangelopen en dat zal je ook gaan terug zien in deze exploratie website. Wanneer we praten over een studiekeuze komen er al snel frustraties naar boven; van scholieren die het echt niet weten tot ouders die graag willen dat ze gewoon een keuze maken en scholen die handvaten willen bieden, maar ook heel vaak niet weten wat nou de beste aanpak is. Maar ook zeker oud-scholieren die inzien dat het niet zomaar een keuze is en nu tegen het feit aanlopen dat ze eigenlijk wat anders hadden willen kiezen.
Het is zeker geen makkelijke keuze, maar wat maakt het nou zo moeilijk? Daar is eigenlijk een heel makkelijk antwoord op te geven. We zijn jong en weten niet wie we zijn. We zitten in een sneltrein van school, vrienden en puberteit. We zijn heel druk met onze plek vinden binnen de groepen die we kennen dat we vergeten dat het daar helemaal niet om draait. We vinden onszelf niet bij anderen, we vinden onszelf bij onszelf en daar begint de ontdekking echt pas.
Wat wil ik? Wat maakt mij gelukkig? Waar sta ik sterk in? Wat interesseert mij zodanig dat ik er mee bezig wil zijn?
Allemaal hele moeilijke vragen maar zo belangrijk, want wij leven tegenwoordig in een wereld die zich merendeels online afspeelt, waar we ons ook vaker in verliezen. Dat de werkelijkheid; het echte werk, de connecties en de ervaringen erbij in schieten.
"Ik zie het allemaal wel" "Ik wil iets met mensen gaan doen" "Ik moet HBO doen omdat mijn ouders dat graag willen" , allemaal frames waarin scholieren nog een extra stap kunnen zetten. "Wat wil je nu en waarom?" "Wat interesseert je zo aan mensen en waarin zie je dat terugkomen qua baan mogelijkheden?" "Wat wil jij en niet je ouders?"
Laten we even uit die sneltrein stappen en vakantie nemen. Vakantie naar jezelf. Het begint allemaal bij de vraag "Wie ben ik en wat betekent dat?" , maar daar is natuurlijk een heel traject aan vooraf gegaan voordat ik dit ondervond en het heb ontwikkeld in een proof of concept. Ik neem je even mee:
"We zitten in een sneltrein van school, vrienden en puberteit tijdens de studiekeuze."
Vertel eens.
"Een reflectie om je krachten te ontdekken. Daar was nooit aandacht voor."
Wanneer ik het onderwerp bespreek met anderen komen veel van dezelfde gevoelens en struggles die ik ook had naar voren. Via een enquête wilde ik wat meer uit mijn eigen bubbel stappen. De link met de uitkomsten staan hier. Zoals je kunt zien bij de laatste vraag van de enquête: ‘Als je wat je nu weet over jezelf, wist toen je je vervolgopleiding moest gaan kiezen, had je dan wat anders gekozen? Waarom?’ zijn de vragen erg gevarieerd, maar zit er nog veel ‘Ja’ en ‘Misschien’ tussen. Waarbij mensen uitlegde dat ze 'te jong waren' en 'zich nu veel meer hebben ontwikkeld'.
De enquête is tot stand gekomen om wat meer de essentie van de onderzoeksvraag aan te voelen. Waar zit de frictie en op welke vlakken kan er geholpen worden? Wat ik zo merk is dat mensen meer eigen onderzoek hadden willen doen, de meeste personen geven aan genoeg ondersteuning te krijgen van school of thuis. Ze willen het zelf doen, maar hierin moeten wel vlakken aangepakt worden wat hun aandacht trekt. Zich zelf ontwikkelen is iets dat geleidelijk gebeurd door gesprekken en ervaringen.
Maar ZELF ontwikkeling. WAT IS DAT NOU?
"Er bestaan al zoveel hulpmethodes, waar kan ik het verschil maken?"
Zelfontwikkeling
Er staat natuurlijk genoeg informatie online over zelfontwikkeling en hoe het te bereiken is. Maar wat betekent het nou? De encyclopedie schrijft (10) : “Inzicht verwerven in eigen identiteit, waarden, sterke en zwakke kanten, interesse en ambities en op basis hiervan acties ondernemen om zo nodig competenties verder te ontwikkelen.” Een hele mond vol dus ik ging op pad om eens te zien of de mensen van Breda het daarmee eens waren.
Ik ben een papieren rol uitgerold en wat stiften neergelegd. Hierbij ben ik gaan vragen: “Zelfontwikkeling, welk woord komt als eerste bij u op?”, al deze woorden ben ik gaan opschrijven of hebben ze zelf opgeschreven en uiteindelijk kwamen deze woorden naar voren:
Deze woorden ben ik gaan koppelen aan de thematieken binnen zelfontwikkeling, maar al snel ondervond ik dat ze eigenlijk aan ze allemaal te koppelen zijn. Waardoor ik ze allemaal ga gebruiken tijdens het testen en wellicht hierin nog een kant ga kiezen om aan te pakken bij het maken van mijn eindproduct.
Deze thema's ben ik gaan testen d.m.v. vraagstellingen bij iemand die op het moment een nieuwe keuze moet gaan maken.
- “Scholing”
- “Goed op school”
- “Persoonlijk” / “Persoonlijke groei”
- ”Ga harstikke lekker”
- “Boeken lezen”
- “Respect voor iedereen”
- “Reflectie”
- “Voor kinderen is het nodig”
- “Creativiteit”
- “Stage”
- “Jongere jaren”
- “Werk”
- “Sportief”
- “Ik ben al ontplooid, ik ben al 80”
- “Out of the box”
- “Out of your comfortzone”
- “Uitdaging”
- “Ik ben al zo ontwikkeld”
- “Houd nooit op”
- “Groei”
- “Toekomst”
- “Moeilijk”
- “Staande houden”
- ”Belangrijk”
- “Doorzetten”
- “Ongemak”
- “Kunst”
- “Zelf”
- “Geld”
- “Positief denken”
- “Reizen”
WAARDEN
STERKE EN GROEI KANTEN
AMBITIES
IDENTITEIT
INTERESSE
Button!
Button!
Uit deze test is gebleken dat diepere vragen wel degelijk werken, maar het ook afschrikt. Het is lastig om een vraag zoals; wat zijn jouw sterke- en groeikanten te beantwoorden. Laat staan om dit ook nog om te zetten naar een studiekeuze. Wat is nou de essentie van deze test?
Tot je kern komen. Wat vind ik van mezelf en wat interesseert mij zodanig dat ik er iets mee wil gaan doen? Bij deze oud-scholier is wel gebleken dat ze het eigenlijk al wist, maar het benoemen nogal moeilijk was. Kiezen wat je wil is een moment opname en dat zorgt ervoor dat je wellicht bang bent dat je de verkeerde keuze maakt. Als je dan juist kiest wat jou op het moment het allermeest aantrekt en interesseert kun je eigenlijk niet fout gaan, omdat je dan bij je kern zit. Op dat moment is dat jouw kern en is dat de beste keuze. Want het geeft je motivatie en enthousiasme over de volgende stap die je gaat zetten; het inschrijven en eraan beginnen.
Keuze ondersteuning
.jpg)
Ik heb veel onderzoek gedaan naar manieren hoe de keuze al wordt ondersteund (benchmark creation) en heb ik ondervonden dat er meer dan genoeg testen (3), blogs (4), video’s (5), boeken (6) en websites met info over openavonden of meeloopdagen (7) zijn.
Scholieren krijgen testen op school via het LOB-traject of gaan vaker op het internet zoeken naar testen. Maar de meest belangrijke vraag is: wat halen ze eruit en waar lopen ze tegen aan?
Om in contact te komen met oud-scholieren heb ik Instagram gebruikt en mensen uit mijn cirkel. Online heb ik verschillende vragen gesteld over de studiekeuzetest; wordt het als bevorderend ervaren? Wat vinden ze dat er mist aan de test? Waar had jij het meeste aan tijdens het maken van je studiekeuze?
Hierbij kwam vooral naar voren dat ze studiekeuze test te zwart/wit vinden, dat het je persoonlijkheid niet mee neemt. Er zijn tegenwoordig zoveel opleidingen dat als er uit een studietest komt "dat je sociaal en creatief bent", je nog geen steek verder komt. Veel mensen gaven ook aan dat een lange lijst maken en afstrepen wat je echt niet wil helpt. Ze kregen het gevoel dat de studiekeuze test aan de grote bekenden opleidingen mee rekent, door echt alles bij elkaar te zoeken krijg je een duidelijker beeld van wat je wel of niet wil.
Iets dat ook veel naar voren kwam was het contact zoeken met studenten die op dat moment de opleiding al doen die hun aanspraken. Door te horen hoe iemand het vind die er al mee bezig is, kun je beter inzicht krijgen over wat er echt aan te pas komt. Voorbeelden van projecten en banen geven een toekomst perspectief, hierdoor kun je je gaan afvragen of je daar interesse in hebt. Want een opleiding kan nog wel zo leuk lijken, maar als je de baanopties voor erna niet ziet zitten heb je er vrij weinig aan.
Er zijn ook sinds corona veel meer platformen ontstaan waarbij je hulp of inzichten kunt krijgen. Bijvoorbeeld: Vraaghetdestudent.nl of kiezeninquarantaine.nl. Ook zijn er programma's die je kunt aangaan zoals Intermijn of ikwilfiks, sommige gratis en sommige tegen een betaling. Ook zijn er op heel veel school trajecten die je kunt aangaan als je toch merkt dat de keuze die je hebt gemaakt niet bij je past. Maar wat dan wel? Bijvoorbeeld bij Switch op Avans of het platform op het Fontys als je er zelf niet uit komt.
Een tussenjaar is ook een goede optie als een scholier echt niet weet wat hij/zij wil en wat langer de tijd wil nemen om dit te ontdekken. Een jaartje werken en geld verdienen, maar ook op onderzoek uit gaan naar wat nou echt past bij de scholier. Ondanks dat het geen taboe meer is, is het ook niet iets dat gestimuleerd wordt. Veel ouders en ook scholen zien graag dat een scholier doorstudeert en in het schoolsysteem blijft. Bang dat als ze eruit stappen er niet meer naar terug willen. Wat heel begrijpelijk is, maar met de juiste begeleiding kan het heel goed uitpakken omdat er juist wat meer ademtijd ontstaat.
Ook zijn er heel veel spellen die de focus leggen op elkaar leren kennen, bijvoorbeeld: ‘We are not really strangers’, ‘Never have I ever’, ‘Jij dacht mij te kennen’ enzovoorts. Deze spellen zijn vooral gefocust om elkaar op een dieper niveau te leren kennen. Zo bestaan er ook studiekeuze spellen, zoals die van intermijn. Dit spel legt echt de focus op de studiekeuze en welke vragen daarbij komen kijken.
Opendagen en meeloopdagen zijn ook heel erg van belang blijkt uit de instagram poll en worden ook vaker bezocht om een beter idee te krijgen over een opleiding en de vibe van de school/studenten. Met elkaar in gesprek gaan over ervaringen wordt vaker als fijn omschreven en op basis van deze gesprekken maken veel scholieren hun keuze ook.
Deelvragen &
Focusgroepen
VOOR- EN NADELEN
Als er dingen worden ondernomen tijdens het tussen jaar.
Voordelen:
Meer inzicht
Zelfstandigheid
Doorzettingsvermogen
Flexibiliteit
Competenties ontwikkelen
CV opbouwen
Nadelen:
moeite hebben om weer in een studeermodus te komen.
Voorbeelden van invulling
voor het tussenjaar:
Au pair
Werken
Backpacken
Vrijwilligerswerk
Taal cursus
High school
Button!
Focusgroepen zijn heel belangrijk tijdens het testen, omdat zij mij inzichten kunnen bieden vanuit een professioneel of praktisch aspect. Via professionals of contacten kan ik de deelvragen uitpluizen en onderzoeken hoe verschillende kanten ertegenover staan.
Stakeholders school:
Deelvragen: Hoe ziet het huidig systeem eruit? Welke factoren hebben invloed op het kiezen van een vervolgstudie ?
Schoolpsycholoog
Decaan
Studieadviseur/studiecoach
Leraar en decaan
Leraar en decaan
Uit deze interviews* (klik op de knop hierboven voor de volledige samenvatting) is gebleken dat professionals de studie keuze zien als identiteitsontwikkeling. Je gaat je oriënteren en een passende opleiding zoeken.
Er wordt aangegeven dat ouders wel degelijk veel invloed hebben op de keuze van de scholier en dat ouders dit zelf vaker niet eens doorhebben. Dat hierin het belangrijk is dat de ouders een ondersteunende rol bieden en geen sturende. De scholier moet zelf de keuze maken.
Ze vinden dat scholen een adviserende rol aannemen, maar dit ook wel snel wordt gedaan op basis van de punten die de scholier op school haalt. "Je bent hier goed in, dus doe er iets mee." Er is te weinig begeleiding is persoonlijke ontwikkeling, omdat scholen echt moeten inzien hoe belangrijk het is voor het individu en hierbij ook heb LOB traject goed moeten gebruiken. Dit kost tijd en geld en dat is er niet altijd.
Vrienden zijn hebben over het algemeen weinig invloed volgens de professionals, scholieren kunnen de plek van de studie hierin wel aanpassen om dichtbij hun vrienden te blijven tijdens het studeren.
Ze vinden het allemaal heel belangrijk dat de scholier zichzelf leert kennen en dat dit ook een cruciaal aspect is in de studiekeuze. Intrinsieke motivatie is heel belangrijk in het kiezen , omdat we hierdoor meer het nut gaan inzien van onze keuze en er ook een toekomst beeld bij creëren. Het is belangrijk dat je er achter komt wat je nu wil, wat je nu interessant vind. Je kunt nooit in de toekomst kijken, maar wel een keuze maken waar je nu helemaal achter staat.
*in de bijlage staan de volledige interviews.
Oud scholieren:
Deelvraag: Waar lopen scholieren tegen aan tijdens het kiezen van een vervolgstudie?
Oud scholier 1
Oud scholier 2
Zoals je ziet in het document (dat je vind als je op de knop hierboven drukt) heb ik de empathie map gebruikt tijdens deze brainstorm met twee oud-scholieren. Door hem te openen in Acrobat, kun je fragmenten horen waarin de oud-scholieren zich uitspreken over verschillende kanten tijdens het maken van een studiekeuze.
Hieruit zijn veel kanten naar voren gekomen. Er wordt druk op de keuze gelegd door de vraag te stellen; "ga je daar wel genoeg mee verdienen?" Wat een vervelende kijk is op de hele keuze, want wat is genoeg verdienen? Dat is natuurlijk een maatstaaf die voor iedereen anders is. En dan ook het vergelijken; "waarom weten anderen wel al wat ze willen en ik nog helemaal niet?" Er hangt een strijdlustige sfeer om de studiekeuze heen, omdat je wil laten zien dat je het allemaal kunt en voor elkaar hebt. Dit is natuurlijk wat al wordt opgewekt bij bijvoorbeeld toetsen. Hoe hoger het punt hoe beter, waar wat heb je nu eigenlijk geleerd? En wat kun je doen met wat je hebt geleerd?
Ook wordt er aangegeven dat er veel vragen worden gesteld over wat je wil gaan doen i.p.v. wat je leuk vind. Er wordt heel erg gekeken in banen i.p.v. kansen terwijl de wereld nu al zodanig aan het veranderen is dat overal een baan uit te halen is. Nu zit er natuurlijk een middenweg, maar de opties zijn enorm tegenwoordig. Hierin zien we ook dat er ontzettend veel opleidingen zijn waaruit de scholier mag kiezen en waarin veel opleidingen ook op elkaar lijken, wat natuurlijk ontzettend verwarrend is.
Wat vooral naar voren komt is dat de keuze zwaar voelt, er is veel druk en veel verschillende kanten die invloed uitoefenen op de scholieren. Maar zoals ook gezegd wordt gaat het erom dat het de keuze is en blijft van de scholier. Het verkennen en leren wat je nou echt aantrekt kan langer duren dan de maatstaaf die er gesteld word en dit is iets waar we ons bewust van moeten blijven. Het is niet erg om je tijd te nemen.
Oud-scholieren & ouders:
Oud scholier 3 & moeder
Oud scholier 4 & moeder
Oud scholier 5 & moeder
Oud scholier 6 & ouders
Oud scholier 7 & ouders
Op basis van:
Inzicht en kennis; testen/open- en meeloopdagen.
Gesprekken; Communicatie rondom de studiekeuze.
Obstakels; waar liep je tegen aan en wat had anders gekund?
Identiteit; hoe kijk je terug naar de keuze en hoe je toen was in vergelijking met de kennis die je nu hebt?
Kwaliteiten; Welke kwaliteiten herken je in elkaar en welke hebben geholpen?
ben ik onderzoek gaan doen en heb gevraagd of ze de dialoog met hun ouder(s) wilde starten. Hier zijn veel uitkomsten* uitgekomen:
*druk op de play knop om de fragmenten af te spelen.
Zoals je hoort bij de oud-scholieren en ouders, is er vrij weinig aandacht geweest voor het onderzoeken wat de scholier nou echt leuk vind. Sommige geven aan vanuit school uit wel testen gedaan te hebben en ook wel open dagen of meeloop dagen te hebben ervaren. Ze gesprekken hebben gehad met ouders en vrienden, maar ze ook wel wisten dat het uiteindelijk bij hunzelf lag. Maar de vraag wat iemand nou echt leuk vind of wil is een lastige, want zoals al eerder aangegeven is geld verdienen toch een belangrijk aspect. Bied het wel baanmogelijkheden en zo nee, zou dat wel kunnen over een paar jaar? De wereld is continue aan het veranderen en de vragen die nu worden gesteld kunnen over een paar jaar een heel ander antwoord hebben. Het gaat om het nu en ook heel erg om het communiceren. Ervoor zorgen dat die dialoog wordt gestart op een dieper niveau is heel belangrijk. Denk hierbij aan, hoe te reageren op bepaalde verwachtingen van je omgeving en hierin je eigen gevoel ook laten horen. Hoe te onderzoeken en waar te beginnen, maar ook uitdagen om hieraan te beginnen.
Wat ik vooral merkte uit deze test is dat er veel meer besproken werd d.m.v. deze vragen. Ze gingen er even voor zitten en bespraken dingen waar ze het eigenlijk nooit echt over hebben gehad. Nu doen ze dit natuurlijk voor mij en mijn onderzoek. Maar dit laat wel weer blijken hoe belangrijk het is om de dialoog te starten, nu moet ik nog een concept bedenken waardoor het aantrekkelijk is voor de scholier om er vanuit zichzelf aan de beginnen.
Scholieren
Deelvraag: Hoe kan ik scholieren hun interesse via een interactie laten ontdekken?
SWITCH (scholieren die twijfelen over
de keuze die ze al hebben gemaakt)
"Wat zet jou ertoe om te gaan onderzoeken?"
Dat was de vraag tijdens deze meeting met een groep Switch studenten. Ik heb via een studiecoach de mogelijkheid gekregen om korte besprekingen te hebben met deze studenten. Hierdoor heb ik korte vraagstukken aangepakt en deze voorgelegd tijdens de bespreking. Bij dit vraagstuk heb ik het onderverdeeld in drie cirkels: jezelf, je directe omgeving (familie, vrienden en school) en je indirecte omgeving (locaties, onbekende). Zodat ik in kaart kon brengen wat scholieren ertoe zet om te gaan onderzoeken. Wat er vooral uit kwam was dat ze graag gesprekken voeren, maar er niet altijd zin in hebben. Hierdoor werkt het beter als iemand anders de vragen aan hun stelt en echt interesse toont. Dan spreken ze vooral over de directe omgeving. Ze zijn hierin ook benieuwd hoe ze gezien worden, dus een reflectie is ook belangrijk.
Comfortzone / Paniekzone / Reflectie.
Tijdens mijn onderzoek ben ik visie Agora (13) tegen gekomen:
Agora gaat over autonoom leren. Wij begeleiden lerenden, zodat ze steeds meer eigenaarschap (leren) nemen over hun eigen leren. Samen met de coach bepaalt de lerende wat op een bepaald moment zinvol is en wat niet. Het gevolg is dat iedereen zijn eigen leerroute volgt.
De leervraag (challenge) van de lerende staat centraal. De nieuwsgierigheid of leergierigheid is leidend. Vanuit de leervraag (challenge) ontstaat het leerproces. Hier komt de coach (Agoriaanse Meester) aan bod. De coach stuurt, stimuleert, inspireert, helpt analyseren, adviseert en geeft feedback.
Autonoom leren betekent niet ‘in je eentje leren’. Leren vindt altijd plaats te midden van en samen met anderen, binnen en buiten een groep. Die autonomie is onlosmakelijk verbonden met vrijheid én verbondenheid. Elke leerling garandeert die autonomie, vrijheid en verantwoordelijkheid ook voor zijn of haar medeleerlingen. Rekening houden met elkaar en gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor elkaars autonomie en vrijheid. Kortom: vrijheid, maar geen vrijblijvendheid.
De coaches spelen een sleutelrol in deze dynamiek en in dit pedagogisch klimaat.
Deze visie op het onderwijs biedt veel meer mogelijkheden voor het individu en ook zeker in de ontdekking naar de juiste studiekeuze. Dit is heel belangrijk om mee te nemen in het concept; iedere weg is anders en dat maakt het juist zo interessant per individu.
Tijdens mij meeting met een van de leraren die werkt op een Agora school kwam er naar voren dat scholieren in een comfortzone leven en ze de scholieren juist soms in de paniekzone proberen te zetten zodat er een reflectie moment ontstaat. Ik kreeg een tip mee, omdat ik uitlegde dat ik een exposure zoeker ben, dat ik moet opletten dat ik ze niet te lang in de paniekzone laat zitten. Op die manier stagneert het proces en willen ze straks helemaal niet meer mee doen. Hier moet ik ook rekening mee houden kwa concept ontwikkeling.
Vanuit de meeting met de switch studenten en dit vraagstuk viel mij vooral op dat de paniekzone draait om de verkeerde vragen vanuit de omgeving, maar ook zeker vanuit de student zelf.. "Ga je daar wel genoeg mee verdienen?" "Ga ik het wel redden?". Wanneer we onszelf niet goed kennen, vertrouwen we onze eigen keuzes ook niet volledig.
Op basis van dit onderzoek ben ik prototypes gaan ontwikkelen, waarbij ik deels testen heb gedaan om uit te zoeken wat werkt en wat niet. En ook deels zelf gekeken naar wat voor designer ik ben en wat ik zelf belangrijk vind. Er zijn zoveel punten die aangepakt kunnen worden, maar het gaat erom dat ik hierin een keuze maak. Dit heeft lang geduurd en veel tijd in gezeten, maar dan heb je uiteindelijk ook iets dat past bij de doelgroep en wat je zelf ook nog eens ontzettend tof vind. Maar later meer hierover, ik neem jullie eerst mee in het prototyping:
"Een ondersteunende rol i.p.v. een sturende rol aannemen is heel belangrijk voor de zelfontwikkeling."
"Ga je daar wel genoeg mee verdienen??"
Button!
Button!
"Ik vind het heel leuk om te vragen aan mensen waarom ze hebben gekozen voor een bepaalt soort baan."
Button!
"Het is een uitdaging en zeker niet makkelijk!"
Tussenprototypes 1.0
KERNWOORDEN:
DIALOOG
ZELF ONTWIKKELING
CONNECTIE/VERBINDING
Mijn eerste prototypes waren ontwikkelt op basis van de kernwoorden: DIALOOG, ZELFONTWIKKELING en CONNECTIE/VERBINDING.
Deze woorden zijn ontstaan vanuit mij onderzoek. Zoals je kunt zien bij de stakeholders, is zelfontwikkeling enorm belangrijk om dat je tijdens deze ontwikkeling ontdekt wat je ZELF leuk vind en wil gaan doen. Hierin komt bij de scholieren naar voren dat de dialoog ook heel belangrijk is, vragen stellen aan anderen over hun eigen keuzes of over hoe ze de scholier jouw zien brengt de scholier inzichten die de keuze maken kan helpen. De connectie/verbinding met de keuze moet uit intrinsieke motivatie ontstaan, zo weet een scholier zeker dat het past. De omgeving is belangrijk tijdens deze motivatie en is daarom ook bij alle concepten gekoppeld. Van ouders en vrienden tot testen en scholen, alles in het leven van de scholier kan invloed hebben op de keuze. Maar het gaat erom dat ondanks al die invloeden, de scholier de keuze maakt op basis van wat hij/zij zelf interessant vindt.
Deze tussenprototypes zijn ontstaan uit een snelle brainstorm met designer Sanne van Deijl, een goede vriendin en een afgestudeerde CMD'er. De beste tips komen van de mensen die het zelf hebben ervaren, vind ik. Ze gaf aan dat als je kernwoorden omzet tot concepten, kom je sneller tot de kern van je onderzoek. Wat komt nu echt naar boven en waar kun je iets voor gaan maken? Tijdens mijn onderzoek ben ik er achter gekomen dat er al heel veel nieuwe dingen zijn ontstaan. Maar er ook nog heel veel vlakken zijn die ik zou kunnen aanpakken. Hierin een keuze maken is lastig, maar nodig, want ik kan niet alles oplossen. Deze concepten ben ik voor gaan leggen aan de begeleiders, zodat ik er feedback op kon krijgen. De feedback hierbij was om opzoek te gaan naar de essentie van de prototypes en hierop weer door te itereren. Omdat ik nog zo kort in mijn onderzoek zat ben ik de essenties gaan bespreken met de doelgroep en vanuit die uitkomsten weer onderzoek gaan doen zodat ik weer tot nieuwe concepten kom. Op die manier maak ik mijn focus steeds kleiner en creëer ik een sterker concept.
Essentie:
Een methode om meer feedback van je omgeving te krijgen waardoor je meer over jezelf gaat bespreken.
Essentie:
Een methode die je motiveert om zelf op ontdekking te gaan op basis van je eigen inzicht over jezelf.
"We bereiden voor op het leven, niet op een carrière."
Essentie:
Een methode om het toegankelijk te maken voor de scholier om de connectie te maken met de vervolgstappen.
KERNWOORDEN:
KRACHTEN
KENNEN
ERVARINGEN
Mijn tweede prototypes waren ontwikkelt op basis van de kernwoorden: KRACHT/IK, KENNEN TESTEN EN ERVARINGEN.
Deze woorden zijn ontstaan vanuit de essentie: Een methode om meer feedback van je omgeving te krijgen waardoor je meer over jezelf gaat bespreken.
Uit onderzoek is gebleken dat de interactie helpt bij de keuze. Scholieren die terug kijken naar hun studiekeuze vonden de gesprekken met hun omgeving een belangrijke factor. Familie, vrienden of juist onbekenden. Hoe jij wordt gezien en nog belangrijker hoe jij jezelf ziet. Op basis van deze gedachte gang heb ik weer drie nieuwe methodes ontwikkeld.
Methode 1 (figuur 1): is ontstaan uit een meeting met Gé Smit waarin er een methode van hem naar voren kwam genaamd dream mixing. Je gaat meer kijken naar het lichaam en vanuit het lichaam.
Tegenwoordig zijn we veel te veel in ons hoofd aan het nadenken. We bedenken de ideeën in ons hoofd, maar de uitvoering doen we juist met ons lichaam. De studie adviseur van Avans wees me hier ook op en op het feit dat scholieren/studenten in het denken makkelijk kunnen verdwalen. Hierdoor ben ik tot een concept gekomen waarbij je het lichaam gebruikt om je ontwikkeling op te schrijven. Wat zijn je talenten? Je sterke en groei kanten? Wat maakt jou jou? Dit ben ik gaan testen met twee oud-scholieren. Ze moesten eerst elkaar 'invullen', dit daarna bespreken en eventueel nog aanvullen als ze dat nodig vonden bij zichzelf.
Het is heel interessant om te zien hoe iemand anders je ziet, maar ook vooral om dit letterlijk op het lichaam te plaatsen. Waarom zit bij de een de creativiteit in de handen en bij de ander in de voeten? Deze invullingen worden daardoor heel persoonlijk en goed te koppelen aan het individu.
Het gene wat het lastig maakt is dat het heel zweverig kan aanvoelen en de meeste scholieren hier geen affiniteit mee hebben. Nu zijn er natuurlijk meer manieren om het lichaam te gebruiken buiten het letterlijk te tekenen. Bijvoorbeeld het lichaam uitdagen met snelheid.
Methode 2 (figuur 2): De "hoe goed kennen wij mij" test, de mij staat voor de studiekiezer. Deze interactie gaat om snelheid en het exposen van de omgeving of jezelf. Je maakt een test met tegenstellingen van karakteristieken, bijvoorbeeld: Introvert of Extravert, Samen of Alleen. Hierbij ga je kijken naar hoe jij jezelf ziet, maar ook juist hoe een ander jou ziet en waar het niet hetzelfde is. Door dit met snelheid in te vullen, vul je je eerste gedacht in. Wat meestal het eerlijkst is, nu kan het natuurlijk ook dat je per ongeluk verkeerd drukt, maar dat wekt alsnog dialoog op en dat is waar het om gaat. Hoe goed kennen wij mij eigenlijk en waarom ziet iemand het op die manier en jij de andere? Wat kun je hiervan leren en meenemen in je studiekeuze traject?
Deze installatie is ontwikkeld voor open dagen, zodat er een reflectie moment ontstaat. Even uit de studiekeuze getrokken worden en weer even terug naar de 'wie ben ik' vraag. Hierbij is de dialoog over de test ook heel belangrijk. We kunnen natuurlijk allemaal wel een spel spelen, maar de uitkomsten zijn in deze situaties ook erg belangrijk. Ik ben de methode heel lo-fi gaan testen zodat ik er achter kon komen welke snelheid het beste werkt, maar ook of er dialoog ontstond van het kijken naar de uitkomsten. En dat ontstond er zeker, mensen leerde elkaar niet alleen beter kennen, maar de persoon waar de test over gemaakt werd zag zichzelf ook eens van een andere kant.
Methode 3 (figuur 3): Tijdens mijn onderzoek heb ik ook veel testen/gesprekken gehad met oud-scholieren en door ze in posities te plaatsen om terug te kijken op hun 'studiekeuze'-moment kwamen er zoveel ervaringen naar boven. Dingen waar ze, nu terugkijkend, toch wel tegen aan liepen. Hierdoor kwam methode 3: ervaringen delen. Het idee was om een interactieve video te gaan maken, waarin oud-scholieren vertellen over hun ervaringen en hoe ze dingen hebben aangepakt of hadden willen aanpakken. Wat hadden hun jongere zelf willen vertellen zodat de keuze net wat makkelijker werd gemaakt.
Tijdens mijn onderzoek heb ik gevraagd aan oud-scholieren om in dialoog te gaan met hun ouders. Zoals we allemaal wel weten en wist je het nog niet dan wel na het lezen van dit verslag. Ouders hebben een grote impact op hun kinderen, of die nou positief of negatief is. Tijdens deze gesprekken kwam ook heel erg naar voren dat de ouders het met de beste intenties bedoelen, maar het vaak gewoon niet binnen komt omdat we nog pubers zijn als we de studiekeuze moeten maken. We willen vooral niet doen wat moet en vooral wel wat niet mag. Eigenwijs en denkend alle kennis te hebben zetten we ons af tegen invulling van buitenaf.
Welke methode past nou het beste bij de doelgroep?
Deze methodes heb ik voorgelegd aan de doelgroep en gevraagd waarom iets wel of niet zou werken. De methode die eruit sprong was methode 2 (de test) omdat het een fysiek spel is, maar ook niet heel lang duurt. Je raakt de kern vrij snel door de tegenstellingen, terwijl dat bij methode 1 was langer duurt. Het lichaam gebruiken is tof, maar ze vinden het lastig te snappen omdat het zo vaag is en op gevoel.
Scholieren zijn zoekend en in die zin ook nog onzeker over hun kunnen. Ze weten niet wat ze willen en zullen ook snel toegeven aan omgevings-klanken. Hierin is het belangrijk dat er dingen besproken worden i.p.v. alleen maar benoemd. "Ik vind jou heel goed met anderen samenwerken, omdat ik jou hierover heb horen praten toen en toen", enzovoorts. Je bespreekt momenten waarbij de scholier weer kan reflecteren en wellicht ook kan zeggen: "Toen was dat inderdaad heel fijn, maar ik heb wel ondervonden tijdens een andere samenwerking dat ik graag mijn eigen taken op me neem en ook duidelijk moet zijn in wat ik graag zou willen. Dat was toen niet zo leuk, maar uiteindelijk wel opgelost". Dit soort reflectie momenten zijn heel belangrijk in het ontdekking wie je bent, wat je kan en wil.
We leren het beste van de dingen die we zelf meemaken, hierdoor was methode 3 ook niet heel hoog uit de bespreking gekomen. Het is natuurlijk leuk om ervaringen van anderen te horen en dit zal ik ook meenemen in mijn design. Maar er kwam al snel ter sprake dat we het beste leren van onze eigen ervaringen en dat moet ook centraal staan.
De feedback die ik heb gekregen van de besprekingen met oud scholieren en stakeholders neem ik allemaal mee. De besproken punten bij methode 2 (test) waren:
- Waarom alleen op open dagen?
- Welke interactie past het beste bij deze vorm? Testen.
- Hoe creëer je een goed reflectie moment?
- Hoe maak je het toegankelijker voor de doelgroep?
Ik ben nieuwe interacties van de "Hoe goed kennen mij" idee gaan bedenken:
- Spel: Een doos met 3 interacties/fases. Eerste fase is de fase met het tegenstellingen spel. De tweede fase is het reflectie moment d.m.v. vraagstellingen die de dialoog motiveert en de derde fase is de documentatie waarin de scholier kan opschrijven wat er uit de interactie is gekomen en dat meenemen. Scholieren krijgen of kopen dit spel en het is ook voor hun eigen voortgang. Ze kunnen het spel spelen met mensen naar eigen keuze, maar het kan natuurlijk ook gevraagd worden of ze het met diegene willen spelen.
- Installatie: De installatie die op scholen geplaatst kan worden waarbij de interactie spontaan gebeurd en als een soort uitdaging gezien kan worden. Ze staan hierdoor even in de spotlight, waardoor het niet voor iedereen toegankelijk zal zijn. Het is een leuke interactie die ook niet snel
te vergeten zal zijn, maar de extra diepgang valt weg omdat het lastig is om een goed reflectie moment naderhand te creëren.
- Folder: De interactieve folder waarbij de hun weg vinden door het geroezemoes heen. Zie het voor je als een hulpmiddel tijdens de "Hoe goed kennen wij mij" interactie. Wanneer worden er dingen gezegd waarbij de scholier niet meer het middelpunt is en hoe kan de scholier hier het beste mee om gaan. Denk bijvoorbeeld aan de vraag "Ga je hier wel genoeg mee verdienen?". Dit heeft niks te maken met wat de scholier wil en alles te maken met de onzekerheid van de persoon die dit vraagt. De folder zal zo geïllustreerd zijn dat het opgehangen kan worden op hun kamer bijvoorbeeld. Een soort afformation poster, die ze even herinnert aan bepaalde situaties en wat ze daarvan hebben geleerd.
Deze methodes heb ik ook weer besproken met een doelgroep van oud-scholieren, waar zou je het meeste affiniteit mee hebben? Ook heb ik de bespreking comfortzone/paniekzone/reflectie meegenomen in de uiteindelijke keuze. Het spel viel het beste in de smaak omdat je daarmee de meeste en ook de meest persoonlijke interactie hebt. Je hebt fases die je moet afwerken en dat creëert een afronding waarbij de scholier ook nog via een leuke interactie dit kan ondervinden. Ik neem natuurlijk ook zelf mee wat mij het meeste zou aantrekken en dat is ook een spel. Een laagdrempelige manier voor scholier om net een dieper raakvlak aan te tikken.
Let's get this party started:
Button!
"We zitten tegenwoordig heel veel in ons hoofd, veel te veel aan het nadenken."
figuur 1:
"Hoe goed kunnen we onszelf echt kennen op 16/17 jarige leeftijd?"
figuur 2:
"Heel veel mensen hebben ervaringen die zoveel perspectief kunnen bieden."
figuur 3:
.png)
.png)
